Wanneer helpende handen teveel worden: grootouders of co-ouders?
- Stephanie del Cioppo
- 6 apr
- 2 minuten om te lezen
In veel gezinnen spelen grootouders een onmisbare rol. Ze springen bij na schooltijd, helpen tijdens vakanties of zijn dé veilige haven waar kinderen graag verblijven. Grootouders, oma's en opa's, zijn vaak heel betrokken, maar wat als hun betrokkenheid zo groot wordt, dat ze eigenlijk een soort co-ouders worden?
Wat als de grenzen – tussen helpen en sturen, tussen steunen en zich bemoeien – ineens niet meer zo duidelijk zijn?
Grootouderliefde in overdrive
Steeds meer gezinnen doen een beroep op grootouders, en dat is begrijpelijk. Werkdruk, hoge opvangkosten of het ontbreken van andere vangnetten maken dat oma en opa vaker dan ooit een actieve rol opnemen in de opvoeding van hun kleinkinderen.
Goed bedoeld, vaak op vraag en toch... Met die betrokkenheid komen soms ook spanningen. Misschien herken je dit:
Grootouders bepalen zelf wat ‘mag’ en ‘niet mag’, zonder overleg.
Ze geven (ongevraagd) opvoedadvies waar jij je niet in kunt vinden.
Je kind voelt zich meer thuis bij hen dan bij jou.
Je hebt het gevoel dat je voortdurend moet dankbaar zijn, terwijl het eigenlijk wringt.
Het taboe van ‘te betrokken’ grootouders
Over dit onderwerp wordt zelden open gesproken. Je wilt je ouders of schoonouders niet voor het hoofd stoten: ze doen het tenslotte ‘alleen maar uit liefde’. Maar wat als liefde omslaat in onduidelijkheid? Wat als jullie als ouders het gevoel hebben dat jullie grenzen worden overschreden, of dat de gezagsverhoudingen door elkaar lopen?
Het is géén zwakte om dat te benoemen. Het is juist krachtig om in dialoog te gaan.
Hoe bemiddeling hierin kan helpen
Bemiddeling zorgt voor een veilige setting waarin ieders perspectief in beeld wordt gebracht. We benoemen wat goed gaat én wat schuurt. belangrijker nog: we zoeken samen naar nieuwe afspraken, waarin iedereen zich erkend voelt.
Een bemiddeling is geen confrontatie, maar een uitnodiging. Niet om iemand de les te lezen, maar om samen grenzen te verhelderen en verbinding te herstellen.
Een paar thema’s die vaak aan bod komen in de gesprekken:
Welke rol wensen grootouders te hebben – en wat is werkbaar voor de ouders?
Wat zijn de afspraken rond regels, beloningen, straffen en structuur?
Hoe geven we ruimte aan grootouderliefde zonder dat het opvoedkundig verwarrend wordt?
Wat doen we als er verschillende opvoedstijlen botsen?
Wanneer praten lastig wordt, kan bemiddeling een brug zijn
Een bemiddeling is geen strijd. Het is een uitnodiging om weer als familie aan hetzelfde zeil te trekken – met respect voor ieders rol en grenzen. Als jullie merken dat gesprekken stroef verlopen of uitmonden in stilzwijgen, dan is bemiddeling een zachte én doeltreffende manier om weer in verbinding te komen. In een warme en veilige setting luisteren we naar ieders verhaal. Zonder oordeel. We zoeken samen naar duidelijke afspraken en meer rust voor iedereen.
Soms is één open gesprek al genoeg om spanningen los te maken en weer meer verbinding te voelen. Een verhelderend gesprek kan het begin zijn van een betere samenwerking en meer rust in het gezin.
Je bent van harte welkom voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
0476 328 428
Comentários